Serge's Doom

Dag 29

Serge’s Doom

Serge’s Doom (huis) ligt tussen Shimanovsk en Blagoveshensk, de etappe van vandaag. Serge hebben we ontmoet in Irkutsk bij de garage waar Dafne’s motor werd gerepareerd. Serge nodigde ons uit om bij hem langs te komen in zijn stad Svobodny. Die uitnodiging namen we aan en het werd een dag die ik weer bijschrijf in mijn leven om nooit meer te vergeten.

Zo rond 11 uur arriveerden we er en we verdwenen achter de schutting van zijn stukje grond met daarop twee huisjes die er aan de buitenkant oud en wat vervallen uitzagen. Dat beeld had ik al een hele tijd bij al de huizen in de dorpen en steden.

Hartelijk werden we ontvangen door Serge, zijn schoonzus en zwager. Serge sprak een paar woorden Engels en Dafne wat Russisch. Maar Serge had een vrouw uitgenodigd die Engelse les gaf op school. Luba was onze tolk de rest van de dag. Het was geweldig om te zien hoe gemakkelijk deze mensen leven en de kansen aangrijpen om er iets moois van te maken. In huis bleek dat het bijna modern was. Niet onze stijl maar alles was netjes afgewerkt.

Men leeft hier buiten. Een grote pan soep werd op een soort van open houtvuur gekookt en er druppelde gaande de dag steeds meer motorvrienden binnen. Allemaal mee eten en thee en koffie drinken. Ik heb de indruk dat de Wodka uit beleefdheid voor ons achterwege werd gehouden, omdat we nog verder moesten die dag. Ook kwam een journaliste van een krant langs voor een interview in een plaatselijke krant. Een kopie zal ons worden nagestuurd. Ik ben benieuwd.

Zo rond zes uur maakten we aanstalten om weg te gaan en we werden nog even mee genomen naar een garage van een van de bikers en tot slot werden we nog naar een plek gebracht waar we een fantastisch uitzicht hadden oven het wijde landschap dat Siberie heet.

Dag 30

De rustdag in Blagoveshensk

Rond negen uur ’s avonds, net voor het donker worden, arriveerden we gisteren bij ons hotel Amur in deze stad die letterlijk op een steenworp afstand ligt van China. Aan de andere kant van deze brede rivier Amur. Aan deze kant zwemmen de Russen, aan de overkant de Chinezen want het is erg warm. Ieder blijft aan zijn kant, met de douane schepen er tussen in. :-)

Op de TV in mijn kamer is de Chinesche TV te ontvangen en de programma’s zien er wat simpel en één kanaal zelfs in het zwart/wit uit.

Nu ik dit schrijf, zo rond 12 uur ’s middags, geniet ik van deze rustdag en realiseer me dat ik erg, heel erg ver van huis ben en vooral omdat ik dat op eigen kracht en motor heb gedaan.

Morgen gaan we weer verder naar Birobidjan dat 500 km verderop ligt.