Vladivostok !!!!

Dag 33

Grofweg 750 kilometer hebben we te gaan voor het einddoel van deel 2, Vladistikstof, Valdistokvis of hoe heten al die synoniemen voor Vladivostok. De letters op mijn koffers hadden ook aantrekkingskracht op al mijn reisgenoten die eerder op de reis de letter hebben geprobeerd te veranderen. Henk van Eck reclame uit Lexmond was hen voor, ze zaten goed vast. :-)

750 kilometer bij vertrek in Khabarovsk, het was 6 uur a.m. Het was nog donker met lichte regen, we trokken de regenkleding maar aan.
740 km de eerste politiepost. Het leek op een grote alcoholcontrole. We sloegen rechts af en mochten door. De avond (7 uur) ervoor nog 2 bier en 1 Talisker whisky op. :=)
510 km de eerste stop bij een "kafe", dat natuurlijk nog dicht zat. Het magazien ernaast was open en we hadden een lunchpakket mee. De plastic regenkleding kon uit.
500 km benzine stop.
480 km het plastic weer aan want het ging weer regenen.
440 km best wel een gevaarlijk slippertje van de motor bij het inhalen op een glad stuk asfalt. Ik hield de Transalp rechtop en het liep goed af.
400 km het laatste stuk onverharde weg door wegwerkzaamheden. Een kilometer of vier over hier en daar wat blubber.
350 km lunchstop in een mooi, beetje Westers restaurant. Nu met een normale WC in plaats van de poepdoos die we gewent waren. Even onze rust pakken want we waren al vroeg op vandaag. Plastic weer uit.
300 benzinestop. Polnibak! We komen weer in de bewoonde, drukke wereld.
200 km een superdrukke stad door. Vechten voor je plekje in het verkeer en langs de files heen. Over de stoep die hier niet bestaat maar een onverharde strook weg is.
30 km het wordt weer drukker en drukker. We ruiken Vlad.
0 km VLADIVOSTOK……. Allemaal blij, zo zelfs dat Leon, Hester en Dafne op het stadsbeeld klommen. Ik had er natuurlijk ook op kunnen klimmen, maar iemand moest de foto’s maken. :-) Sommige passerende automobilisten toeterden omdat ze door hadden dat we een prestatie hadden geleverd. De grond kussen is er niet bij want die is te vies.

Een SMS-je naar huis “We zijn er!”. Gerda reageerde met “Gefeliciteerd! Wat gaan jullie nu doen? Oversteken naar Japan?”

Ha ha, je moet wat te wensen overhouden.

Eerst maar eens beginnen met drie dagen rust en dan met deel 3 van de reis. Die naar Moskou, zes dagen aan één stuk is de trein. Uitrusten of gebroken aankomen. Dat wordt ook weer een nieuwe ervaring. En dan deel 4 de motortrip naar huis. Over een dag op 10 hoop ik jullie vanuit Moskou te schrijven over de treinreis.

Wordt vervolgd.